Geniş Aile 5: Fazla Repliğin Komedi Olmayan Versiyonu
Yönetmenliğini ve senaryosunu Cüneyt İnay’ın üstlendiği Geniş Aile 5 filmi, 15 Ağustos 2025 tarihinde ülkemizde vizyona girmiştir. Başrollerini Ufuk Özkan, Bülent Çolak ve Sera Tokdemir paylaşmaktadır. 2009 yılında ilk olarak Kanal D ekranlarında dizi olarak yayınlanmaya başlayan Geniş Aile, dizi bittikten sonra maceralarına film olarak devam etmiştir. Bir dönemin çok sevilen komedi yapımlarından olan Geniş Aile, önceki filmlerindeki karakter detaylarına hâkim olmaya çalışsa da bu filmde aynı atmosferi tekrar yakalayamadığını söyleyebilirim.
Geniş Aile 5: Fazla Repliğin Komedi Olmayan Versiyonu
Geniş Aile 5, Cevahir ve Ulvi’nin bambaşka bir macerasını anlatıyor. Filmin başında nafaka borçlarını ödemek için ilginç yollar deneyen ikili, Cevahir’in eski sevgilisi Sonat’ın aramasıyla bambaşka bir yön değiştiriyor. Yeraltı dünyasının güçlü isimlerinden biri olan Sırrı ciddi bir şekilde hastadır ve ona bakan doktor Sonat’tır. Sırrı’nın damatları, onun ölmesini bekleyip işlerin başına geçmeyi hedeflemektedir. Ancak Sırrı’nın başka birinden bir oğlu vardır ve Sonat’tan onu bulması için yardım ister. Sonat ise Ulvi ve Cevahir ile iletişime geçerek Sırrı Bey’in oğlunu bulmalarını ister. Bu noktada Cevahir, Sırrı Bey’in oğlunu buldukları için onlara ödül olarak para vereceğine kendini inandırır. Ancak olaylar hiç beklenmedik bir şekilde karışır ve çok farklı bir yöne çekilir.
Geniş Aile 5: Fazla Repliğin Komedi Olmayan Versiyonu
Filmin genel diline baktığımda karakterlerin doğal havasını koruduğunu görebiliyorum. Fakat özellikle bu filmde Cevahir’in çok fazla repliği olması ve Ulvi’ye söylediği sözlerin belli bir noktadan sonra “zoraki yazılmış replik” havasına bürünmesi, izlerken beni oldukça yordu. Komedinin başarılı olabilmesi için olaylar ile repliklerin örtüşmesi gerekir. Geniş Aile 5 ise bunun tam tersini yansıtıyor. Filmin başında ortaya konulan amaç ile sonuna kadar izlenen süreçte konunun kısmen saptığını fark ettim.
Bu durum bende, “Filmin kurgusunda silinen sahneler var ve bu sahneler ara köprü görevi görüyor olabilir mi?” ya da “Senaryo yazıldıktan sonra çekimler sırasında araya birkaç sahne daha eklenmiş olabilir mi?” gibi sorular uyandırdı. Ayrıca Türkiye sinemasında artık tanınmış olan bu ikilinin (Cevahir ve Ulvi) neden bu filmde birbirleriyle kopuk bir şekilde aktarıldığını da anlayamadım.
Filmin sinematografik dili ise diğer komedi filmleriyle benzerlik gösteriyor. Kullanılan renk tonları atmosferle uyumlu bir şekilde işlenmiş. Ancak “komedi” sahneleri çekilirken oyuncuların fazla abartıya kaçması ve özellikle çatışma sahnelerinde vurulan kişilerin yapay bir şekilde yere düşmesi, başarılı bir yapım olan Geniş Aile serisine yakışmamış. Filmin sonlarına doğru adrenalin artarken ben de biraz gülmeye başladım diyebilirim. Final sahnesi ise sırf “bir şeye bağlansın” diye sonlandırılmış izlenimi veriyor. Sona yaklaştıkça aksiyon ve adrenalin artsa da oyuncuların tepkileri aynı oranda yükselmiş. Bazı sahnelerde güldüğüm için bu kısımları başarılı buldum.
Başarılı oyuncular Ufuk Özkan ve Bülent Çolak, bu filmde de kendi farklarını ortaya koymuş. Ancak Sonat karakterine hayat veren Sera Tokdemir için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Kızdığında, üzüldüğünde, korktuğunda ya da şaşırdığında hep aynı mimikleri kullanan oyuncu sadece replikleriyle var olmuş. Senaryonun bu kadar fazla replik içermesi, karakterlerin yansıttığı duyguları geri plana itmiş. Sırrı Bey’in damatlarına hayat veren Halil İbrahim Göker ve Alper Saylık, sahnelerde görsel olarak başarılı bir duruş sergilemiş olsalar da oyunculuk açısından karakterlerinin içine daha fazla girebilirlerdi diye düşünüyorum.
Geniş Aile 5: Fazla Repliğin Komedi Olmayan Versiyonu
Sonuç olarak Geniş Aile 5 benim için biraz hayal kırıklığı oldu. Filmin sonlarına doğru gülmüş olmam, filmin çok fazla replikten oluştuğu gerçeğini değiştirmiyor. Kamera açıları ise çoğunlukla genel planlar üzerine kurulmuş. İkilinin konuştuğu sahneler bile en fazla bel veya göğüs planına çıkmış. Komedi türü sergilenirken, en azından kaçış sahnelerinde kamera hareketleriyle (örneğin crab tekniğiyle) görüntüye biraz heyecan katılabilirdi. Oyuncular genel olarak başarılı bir performans sergilese de abartılı replikler ve aksiyonun “olmuş olsun da yapalım” anlayışıyla işlenmesi filmi benim açımdan başarısız kıldı.
Puan: 2.0
