Red Eye: Gerilim Dolu Uçuş
Red Eye her ne kadar korku-gerilim dalında bir film olsa da Rachel McAdams’ın (Lisa) güzel gülümsemesinden mi yoksa Cillian Murphy’nin (Jackson) etkileyici bakışlarından mıdır bilinmez filmin daha ilk dakikalarda bize geçen sıcaklığı bizi filmin içine çekmeye başlıyor.
İlerleyen dakikalarda bu ikilinin fazla tesadüfi olan karşılaşmaları izleyiciyi ufaktan şüpheye düşürmeye başlıyor ve konunun nereye gideceğini iyiden iyiye merak etmeye başlıyoruz. Havaalanında başlayan karşılaşma uçağa da taşındığında artık emin oluyoruz ki bu planlanan bir tesadüf. Aradan çok geçmeden bunun sebebini öğrenen Lisa’nın adeta kapana kısıldığını görüyoruz. Peki şimdi ne olacak? Lisa bu durumdan kurtulabilecek mi? İzleyici olarak bu soruların cevaplarına dair ipucu ararken bu ikilinin gerçek karakterlerini de çözmeye başlıyoruz.
Jackson ve Lisa’nın düşünme tarzlarının, hayata yaklaşım şekillerinin hatta vicdan seslerinin bile ne kadar farklı olduğunu görüyoruz. Jackson tam bir realist gibi düşünürken ve Lisa’dan da bunu beklerken Lisa çok daha duygusal ve empatik bir yerden olayı değerlendiriyor. Filmin başında Jackson, Lisa’dan onun gibi düşünmesini ve ona göre hareket etmesini isterken ilerleyen anlarında rolleri değişiyorlar ve Lisa, Jackson’ın vicdan sesini duymasını sağlamak istiyor. Ancak Jackson tam bir görev adamı. Bunun için Lisa gibi düşünmesi ve hissetmesi oldukça zor.
Bir taraftan Lisa’nın zekice hamlesi ve planlanan suikastın önüne geçme çabasıyla birlikte suikastın gerçekleşip gerçekleşmeyeceği endişesi yaşanırken diğer taraftan ikilimizin uçaktan indikleri gibi Lisa’nın babasının evinde devam eden koşturmaca heyecanı iyice yükseltiyor.
Şuna değinmeliyim ki tüm bu koşturmacanın geçtiği ev çok güzel seçilmiş; odalar birden fazla yerden birbirine bağlanıyor ve bu da deyim yerindeyse saklambaç oynayan ikili arasındaki gerilimi kat kat artırıyor.
Filmle ilgili eksik bulduğum sanırım tek şey; detayların detaylandırılmamasıydı. Mesela Jackson’ın böyle bir işin içinde olma motivasyonunun ne olduğu açıklanabilirdi. Belki bu konuda Lisa’yla bir şeyler paylaşabilirdi, bu biz izleyicide o karakterle daha güçlü bir bağ kurmamızı sağlayan bir etken oluyor. Çünkü hikayesini bildiğimiz kişileri sahiplenen bir tarafımız var bu da onu anlamamızı kolaylaştırıyor.
Tabii çoğu aksiyon-gerilim filminde gerek kurgusal gerek çekim esnasında ufak tefek mantık hataları olabiliyor ancak genele baktığımızda çekimlerin oldukça derli toplu devam ettiğini söyleyebilirim. Ayrıca ses ve görüntü efektleri filmin çekim yılına göre gayet yerinde ve yeterliydi.
Filmin yarısından fazlası uçakta geçiyor. İşin bu kısmı tek mekan filmi izliyormuşuz gibi hissettiriyordu. Tek mekan filmleri, gerilimi başka bir boyutta yaşatırken yapılabilecek hamlelerin sınırlı oluşu da biz izleyicilere zihnini sonuna kadar kullandığını hissettiriyor. Tam işte burada sıkışıp kaldı, şimdi ne yapabilir derken senarist bize güzel göz kırpışlarla filmi hareketlendirmeye devam ediyor. Bu tarz ufak akıl oyunlarını, odağı canlı tutmayı sevenler için güzel bir film tercihi olabilir.
Oyunculuklardan bahsedecek olursak; Rachel McAdams rol gereği sakin beden diline eşlik eden endişeli bakışları ve dingin ifadesinin arkasına sakladığı heyecanlı ifadesiyle sadeliği güzelleştirmiş. Bilirsiniz ki sadeliği güzel göstermek zordur, çünkü onu bozmadan eklemeler yapmanız gerekir. Rachel McAdams bunu başarmıştı. Cillian Murphy için oyunculuğunu yeterli bulmayanlar olmuş ancak bence eksik olan oyunculuk değil karakter dolgunluğuydu. Buna rağmen oynadığı karakterin hakkını verdiğini düşünüyorum.
Filmin süresini de göz önüne aldığımızda hiç sıkılmadan izlenebilecek, heyecanı diri tutan özellikle gerilim dalında güzel bir yapım olduğunu söyleyebilirim. Bir de benim gibi özellikle 2000’lerin başında çekilen filmlere ayrıca bir ilginiz bulunuyorsa kaçırmayın derim.
Red Eye: Gerilim Dolu Uçuş
