Jumping from High Places: Ya Denersem ve Olmazsa?
Netflix’in ekim ayının başlarında izleyicilere sunduğu romantik komedi filmi damaklarda alışılmışın dışında bir tat bırakıyor. Chiara Parenti’nin aynı adlı romanından Alice Urciuolo tarafından sinemaya uyarlanan film Andrea Jublin tarafından yönetildi. Orijinal adı Per Lanciarsi Dalle Stelle olan film Sole’nin yaygın anksiyete bozukluğuyla mücadelesini anlatıyor. Sole, günlük yaşamında karşılaştığı her durumda yaşanabilecek en kötü durumu düşünmekten kendini alıkoyamıyor. İnsanlarla iletişim kurmakta, günlük aktivitelerini gerçekleştirmekte, sosyalleşmekte sorunlar yaşıyor. Odak ona yöneltildiğinde hayat onun için adeta duruyor. İnsanların onu yargılar gibi baktıklarını, sanki onun hakkında kendisinin bilmediği bir sır bildiklerini düşünüyor. Rahatsızlığının hafiflediği bir dönemde tesadüfen bir grup arkadaşla yakın bir bağ kurmasıyla onlar bu duruma bir çözüm bulmak istiyor. Sole’nin kendini tamamlaması için bir liste oluşturuyorlar. İçinde iş bulmak, lunaparka gitmek, kulak deldirmek gibi şeyler var. Sole bir süre sonra 25 yaşına girecek ve bunları daha önce hiç yapmamış. Sizin için gayet doğal olan şeyler Sole için bir tabu. Listede yer alan şeyler Sole’nin gözünde dağ gibi büyüyor ama içten içe o da diğer insanlar gibi olmak istiyor. Her şeye rağmen bu zorluklara katlanmasının tek sebebi, en yakın arkadaşının son isteğini yerine getirmek.
Sole’nin filmin akışını kesip seyirciye yaşadığı durumu ifade etmesi ikinizin arasında bir bağ oluşmasına sebep oluyor. Evet, biliyorum sizin de aklınıza aynı şey geldi: “Fleabag”. O dizide de aynı durum söz konusuydu. Bu kimine göre filmin gizemini ve merakını söndürüp sıkıcı hale getirmiş olabilir ama bana anlatımı zenginleştirmiş gibi geldi. Olay gerçekleşirken düşündüklerimi söylemesi onunla bir hissettirdi. Liste’deki hedefleri tek tek yerine getirirken kendisinde oluşan değişimle birlikte sizinle daha az iletişim kurmaya başlıyor. Bunu fark etmek yüzümde tatlı bir tebessüm oluşturdu. İtalya’nın Puglia bölgesinde geçen film, sıcaklığıyla sizi sarmalıyor. Rakiplerinin tersine romantizmi farklı malzemelerle birleştirerek oldukça iyi bir sunum gerçekleştirilmiş. Bunda görüntü yönetmeni ve kurgucunun payı büyük. Görüntü yönetmeninin kullandığı açılar ve objektifler seyirciyi filmin içine çekiyor. Kurgu kısmında da colorist çok iyi bir iş çıkarmış. Sıcak tonlarıyla İtalya’yı çok iyi betimlemiş. Ayrıca karakterlerdeki duygu durumlarının değişikliyle gerçekleşen renk geçişleri anlatımı zenginleştirmiş. Tüm malzemeler birleşince şiirsel bir anlatım gerçekleşmiş.
Başrolde yer alan Sole (Federica Torchetti) görece yeni bir oyuncu olmasına rağmen işi oldukça iyi kotarmış. Hatırlayanınız varsa The Catholic School’da da yer almıştı. Emma’nın abisi Massimo’yu (Lorenzo Richelmy) ise Marco Polo’dan tanıyoruz. O da rol aldığı karakteri duygusal olarak oldukça iyi yansıtmış. Danio (Cristiano Caccamo)’da iyimser ve hoşgörülü tavrıyla bende hoş bir tat bıraktı. Miriam’ın (Celeste Salvino) filmin başında sergilediği tutumdan sonra Sole’nin kendini tamamlamasında çok baskın bir rol almasını beklemiyordum. Ayrıca saçkıran hastalığı sebebiyle yarışmaya girmeden önce saçlarını Sole’ye kestirmesi ve öylece yarışmaya katılması Miriam ile Sole arasındaki ilişkiyi tamamladı. Filmdeki favori karakterimi sorarsanız kesinlikle Sole derim. Gelecek yapımlarda rol alacağı filmleri sabırsızlıkla bekliyorum.
Film IMDb tarafında şimdilik 5.6 puan almış fakat oldukça az bir izleyici kitlesi tarafından puanlanmış. Diğer önde gelen platformlarda ise yetersiz sayıda inceleme sonucunda net bir puan yer almıyor. Hatta bazılarında bahsi geçen film yer almıyor bile. Reklam çalışmasının oldukça yetersiz olduğunu düşünüyorum. “Sadece tahmin ve varsayımlarla yaşayamazsınız.” Hala izlemediyseniz ve sonunda hoş bir tat bırakacak bir film arıyorsanız daha fazla düşünmeyin, bu film tam size göre.
Jumping from High Places: Ya Denersem ve Olmazsa?
