French Lover: Ayrı Dünyalardan Ortak Ritim
Güzel ama durağan bir Fransız filmi karşımızda. İçimizi ısıtan Avrupa sinemasının dili, birbirleriyle uyumlu olmayan oyuncu seçimleri, kendine özgü sinematografisi ve özenle seçilmiş müzikleri… French Lover için hem dengeli hem dengesiz bir bütün diyebiliriz.
Yönetmenliğini Lisa Nina-Rives’in yaptığı, başrollerinde Omar Sy, Sara Giraudeau ve Alban Ivanov’un yer aldığı French Lover, romantik-komedi türünde bir yapım. Film, 26 Eylül 2025 tarihinde Netflix platformunda yayımlandı. Senaryosunu Hugo Gelin, Shirli Mushovef ve Lisa Nina-Rives kaleme aldı. French Lover, klasikleşmiş Fransız romantizmini sunarken, ikili sahnelerdeki durağan akışıyla zaman zaman geride kalan bir yapım olarak öne çıkıyor.
French Lover: Ayrı Dünyalardan Ortak Ritim
Abel, başarılı ve çok sevilen bir oyuncudur. Marion ise boşanma aşamasında olan bir garsondur. Bir gün Abel’in gittiği restoranda çalışan Marion, Abel’e farklı bir hizmet sunmadığı gerekçesiyle patronu tarafından azarlanır. Abel’in kaba davranışı ve patronunun sert çıkışı sonucunda Marion, bu duruma daha fazla katlanamaz ve işten o anda istifa eder. Abel ise kendini kötü hissederek Marion’un arkasından gider. Böylece ikili, birbirinin hayatına dâhil olur.
Marion’a kendini dünyadaki tek kadınmış gibi hissettiren Abel ve ona her zaman doğru yolu gösterip hayallerine adım atmasını sağlayan Marion’ın tatlı ama inişli çıkışlı birliktelikleri başlar. Bir yandan kendi hayatına devam etmeye çalışan ve Abel’in ünlü yaşamına uyum sağlamaya çalışan Marion için bazı durumlar giderek zorlaşır. Abel ise sevdiği kadınla hayata alışmaya çalışırken, kariyeri ve çevresinden kaynaklanan sorunlarla karşılaşır. Çiftin hikâyesi bu sarsıntılı yolculukta derinleşirken, beraber öğrenmeye ve birbirlerini yeniden bulmaya devam ederler.
French Lover: Ayrı Dünyalardan Ortak Ritim
Sinematografik açıdan baktığımızda, Avrupa tarzının o sıcak havasını her karede hissediyoruz. Romantik uyumlar, sıcak renk tonları, duyguya göre şekillenen soğuk kontrastlar ve daha fazlası, film boyunca izleyiciyi samimi bir dille içine çekiyor. Ancak ikili sahnelere farklı bir yorum getirmek gerekiyor. Her ne kadar renk paleti, kostüm uyumu ve tonlar başarılı olsa da, diyalogların yoğun olduğu sahnelerdeki durağanlık beni sıktı. Kamera açısının hiç değişmemesi, karakterlerin duygu aktarımında kullanılabilecek “close-up shot” sahnelerinin tercih edilmemesi filme dinamizmini kaybettiriyor. Bunun yerine sürekli “medium shot” açısının kullanılması, sahneleri yüzeyde bırakıyor. Karakterlerin duygu geçişleri ya da ortamın derinliği bu nedenle yeterince hissedilemiyor.
Omar Sy ve Sara Giraudeau’nun karakterlere uygunluğu konusunda emin olamadım. Bireysel olarak başarılı olsalar da, bu filmde uyumlarının geri planda kaldığını düşünüyorum. Canlandırdıkları karakterler daha canlı işlenebilirdi.
Filmin en sevdiğim yönü ise müzikleri oldu. Özenle seçilen parçalar, sahnelerin duygu tonlamasına uyumlu bir şekilde işlenmiş ve seyirciyi tempoda tutabilmiş. Ancak bir konuda beklentim karşılanmadı: Fransız sinemasında, İngilizce müziklerden ziyade Fransızca şarkıların daha fazla yer almasını isterdim. Bunun eksikliği biraz hayal kırıklığı yarattı.
French Lover: Ayrı Dünyalardan Ortak Ritim
Sonuç olarak French Lover, sinematografisiyle Avrupa tarzını yansıtsa da, uzayan diyalog sahneleriyle durağanlaşıyor. Hikâye akıcı olsa da bu durağanlık akışı zaman zaman sekteye uğratıyor. Müzikler filme bütünlük katıyor; fakat başarılı oyuncuların bu film için doğru seçim olmadığını düşünüyorum. Yine de romantik bir film arayanlara tavsiye edebilirim—sadece Fransızca müzik beklentiniz çok yüksek olmasın. 🙂
