Atlas: Terörist Robotlar
Başrollerini Jennifer Lopez, Simu Liu, Sterling K. Brown ve Mark Storg’un paylaştığı bilim kurgu-aksiyon filminin yönetmen koltuğunda Brad Peyton yer alıyor. Yapay zekanın verilen komutların dışına çıkıp, insanlara savaş açtığı bir ütopyayı konu alıyor. Aksiyon sahnesi bol, klasik Amerikan filmi arayanlara hitap edecek bir film Atlas.
Çok anlatılacak, yazılacak detay var o yüzden hazırsanız başlayalım. Öncelikle son dönemlerde yapay zekanın da geldiği noktayla beraber birçok filmde robotlar, yapay zeka, teknoloji gibi konular işlenmeye başladı. Yakın geleceğin abartılı tasvirleri birçok insan için de oldukça ilgi çekici. Yakın tarihte Netflix’te çıkan “Leave the World Behind” filmi bunun en iyi örneklerinden biridir, izlemeyenlere tavsiye ederim. Bu filmde ise gerçekçi bir yapay zeka karmaşası yaşayacağımızı düşündüm. Fakat maalesef bu konuda beni tatmin edemedi. Buna rağmen asla izlenmez diyemem. Fazla aksiyon seviyorsanız, zihnen sizi yormayacak, aksiyonu yüksek, tabiri caizse çata patlı bir film arayışı için uygun.
İlk başta fazla aksiyon geldiği için sevmeyeceğimi düşündüm ama bir noktadan sonra sizi içine çekmeyi başarıyor. Yormuyor, düşündürmüyor tam bir klasik Amerikan filmi. İlk sahneden itibaren son sahneyi direkt anlayabiliyorsunuz, bu yüzden yoğun geçen günlerin sonunda zihni yormadan izleyebileceğiniz bir film haline geliyor.
Daha detaylı incelemek gerekirse, görselliği, efektleri güzel bu yüzden izlerken iğreti olmuyor, rahatsızlık hissetmiyorsunuz. Konu aslında oldukça sağlam. Öncelikle çatışma konusunu duygusal bağa dayandırmaları oldukça başarılı. Filmin konusuna derinlik katıyor. Bunun haricinde filme ters köşe olması için geçmişten eşleşme sahnesi koymaları bence gayet iyiydi ama geçmiş sahneleri daha sık görmeyi tercih ederdim. Bu sayede özdeşleşmeyi daha rahat kurabilirdik. Bir de tek başrol Jennifer gibi bir film izledik. Tek başrol filmde çok daha iyi bir oyuncu tercih edilmeliydi bana kalırsa. Evet kesinlikle izlemesi keyifli bir kadın ama oyunculuk konusunda yıllardır birçok filmde deneme yapmasına rağmen maalesef benim için yeterli değil. Birçok sahnede farklı bir oyuncu olsaydı, devleşebilir, sahne keyfi artabilirdi.
Senaryo klişelerle dolu, tahmin edilebilir olduğu için spoiler verebileceğim herhangi bir şey yoktu maalesef. Yani izlerken size şimdi ne olacak sorusu sordurmuyor. İlk sahneden diğer gezegene gideceklerini biliyorsunuz. Sonrasında olacakları da tahmin ediyorsunuz pek tabi. Benim için en beklenmedik herhalde herkesin ölmüş olması oldu. Bu sayede tek başrol senaryosu devreye girmişti zaten. Mantık hataları da oldukça fazlaydı. Smith şarjının az olduğunu söylemesine rağmen ilerleyen dakikalarda asla buna dair bir detay görmedik. Şarjı az madem neden kapanmıyor diye düşünmedim desem yalan olur. Hele terörist robot oluştuğunu gösteren sahnede, daha derin veya farklı bir hikaye beklerdim. Zaten robotun planladığı bir olay olması sistemi anlamsızlaştırıyordu. Yani diğer robotlarda aynısını planlayabilir, uygulamaya sokabilir. Dış etkenlerin robota bir düşünceyi aşıladığını görseydik ikna edici olma potansiyeli de artardı. Bunun dışında bir kişi dahi terörist robotu öldürebiliyorsa, bir ordu bunu nasıl başaramadı? Kahramanlaştırmak için ilk başta terörist tarafı ilahlaştırmış ardından kahramanlaştırabilmek için oldukça mantık hatalarıyla süslü bir ölüm yazmışlardı. Bu da filmden uzaklaşmamızı sağlayan son mantık hatası olmuştu zaten.
Tüm saydığım kusurlara rağmen Smith ile olan sahneyi oldukça sevmiştim. Sevimli, sıcak bir kapanış yapmaları klasikten şaşmayarak izleyicinin talebine uymuştu. Aksiyon sahneleri yerine daha geçmiş sahneler koysalardı veya terörist robotların nasıl olduğunu gösteren bir kısım olsaydı film boyut kazanırdı. Birçok detay böyle düzelterek daha iyi hale gelirdi. Her şeye rağmen ben izlerken kapatmamış, daralmamıştım. İzlerseniz mutlaka bize de bildirin 🙂
Atlas: Terörist Robotlar
