My First First Love: Belki de Aşk En Yakın Arkadaştır
My First First Love, 2019 yılında Netflix’te yayımlanan ve 2 sezondan oluşan; senaristliğini Kim Ran’ın, yönetmenliğini Oh Jin-seok’un yaptığı bir Kore dizisi. Aslında 2015 yılında seyirciyle buluşan ”My First Time” dizisinden esinlenilerek, yine aynı yapım şirketi tarafından dizinin senaristi Jung Hyun-jung’un da katkılarıyla oluşturuluyor.
Oyuncu kadrosu her ne kadar kalabalık olsa da asıl başrollerimiz Ji Soo ve Jung Chae-yeon. Bu oyuncuların canlandırdıkları Yun Tae-o ve Han Song-i karakterleri, 3 yaşından üniversite yıllarına kadar birbirlerinin en yakın arkadaşı olmuş iki çocukluk arkadaşı. Onlara Yun Tae-o’nun arkadaşları Choi Ri (Oh Ga-rin), Kang Tae-oh (Choe Hun) ve Jung Jin-young (Seo Do-hyeon) da eşlik ediyor.
Dizi, Yun Tae-o’nun Seo Do-hyeon hariç diğer üç arkadaşının çeşitli sebeplerle evlerinden ayrılmalarının ardından geçici bir süre ona misafir olmalarıyla başlıyor. Başrolümüz başlarda bu durumdan çok memnun olmasa da zamanla birlikte olmalarının birbirlerine kattığı özellikleri ve kendilerinde eksiklik olarak gördüklerini birbirleriyle nasıl tamamladıklarını fark ettiğinde, onlardan vazgeçemeyeceği bir durumun içine girmiş oluyor.
Dostluk kavramı dizide önemli bir yer tutuyor. Bu kavram, özellikle başrol olan iki karakter üzerinden; yer yer atışmalı, yer yer ise birbirinin en yakını olmanın ne kadar büyük bir şans olduğunu işleyerek aktarılıyor. İkisi de birbirini düşündüğü için bazı gerçekleri adeta “dost acı söyler” tabirindeki gibi birbirleriyle paylaşmalarıyla özlediğimiz dostluk izlerini onlarda görmüş oluyoruz. Entrika olmadan saf arkadaşlığın işlendiği dizileri izlemeyi özleyenlerdenseniz, ilginizi daha da çekeceğine eminim.
Başrollerimiz, birbirlerine karşı hissettikleri sevgiyi adlandırmaya ihtiyaç duymadan bu sevginin gücünü ve nasıl bir sevgi olduğunu kendilerine sorup keşfediyorlar. Kendilerine verdikleri cevaplarla sevgiyi veya belki de aşkı anlamlandırdıkları bu süreci izliyoruz. Bunu yaparken sergiledikleri oyunculuk performanslarına da değinmeden geçmek istemiyorum. Ji Soo, oldukça hareketli ve duygulu bir oyunculuk sergiliyor. Canlandırdığı karakterle çok doğal bir bağ kurmuş ve olabildiğince rahat bir şekilde bize bunu sunuyor; bu da diziyi sevme nedenlerimden biridir. Jung Chae-yeon’a gelecek olursak, onun işi bence Ji Soo’ya göre daha zor çünkü hayatındaki belirsizliklere nasıl bir yaklaşım sergilediği, dizinin gidişatı için oldukça önemli oluyor. Dijital medya işi olmasının avantajıyla senaryoyu bilerek oynamanın getirdiği rahatlıkla izlemesi zevkli bir performans sunuyor.
Biraz da dizinin yapısından bahsedecek olursak:
Dizi 2 sezondan oluşuyor. 2. sezonda olaylar araya zaman girmeden ve kopukluk olmadan, 1. sezonun hemen devamı olarak gelişiyor. Ancak olayların gidişatı yeni bir perspektif kazanıyor.
Her iki sezonda da dörtlü arkadaş grubunun evi nasıl paylaştıklarını, ilişkilerini ve hayatın zorluklarıyla nasıl başa çıktıklarını izliyoruz. Ancak iki sezonun olaylara yaklaşımı şöyle bir farklılık gösteriyor: İlk sezonda başrollerimizden Han Song-i karakterinin annesinin onu terk etmesiyle yaşadıklarına daha çok değinilirken, 2. sezon daha çok Yun Tae-o ve onun annesinin gizemli durumu üzerine kuruluyor.
Aslında ilk sezonda Han Song-i’nin yaşadığı zorluklar ve alması gereken kararlar baskınken, 2. sezonda Yun Tae-o’nun iç dünyasına daha fazla yer veriliyor. Tabii bu farklılık sadece “anne” konusunda olmuyor. Aynı zamanda aşka yaklaşımları da değişiyor. Yun Tae-o ve Han Song-i arasındaki sevginin sadece birbirine değer veren iki dostun sevgisi mi, yoksa bundan daha fazlası mı olduğunu onlarla birlikte biz de sorguluyoruz.
İlk sezonda her ikisinin de farklı kişilerle denedikleri ilişkileri izliyoruz; bu durumda arkadaşlıklarını nasıl yürüttüklerini ve neyin onlar için önemli olduğunu anlamaya başladıkları bir sezonu geride bırakıyoruz.
İkinci sezonla birlikte, gerçek sevginin ne olduğunu, yaşadıkları ilişkiler içinde eksik hissettikleri yerlerde anlamaya başladıklarını görüyoruz. Özellikle Yun Tae-o’nun ne hissettiğinden emin olmasıyla birlikte dizi daha sağlam bir temelde ilerliyor.
Tabii ki dizi sadece bu iki karakterin hayatı ve ilişkileri üzerinden ilerlemiyor. Bir de aileleriyle ters düşüp bu ikiliye aynı evde eşlik eden iki karakter daha var: Hayatın gerçekleriyle yeni yeni tanışmaya başlayan Oh Ga-rin ve oyuncu olarak kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışan Choe Hun.
Bu ikilinin başrollere eşlik etmesi diziyi renklendiren seçimlerden biri olmuş. Ancak bana kalırsa bu karakterlerin hayatlarının üstünkörü işlenmiş olması dizi açısından büyük bir eksiklik. Özellikle dizinin finalinde karakterlerin geldikleri noktayı gördüğümüzde, keşke onların da hikâyesine biraz daha değinilseydi dedirtiyor.
Dizinin müzik seçimleri, karakterlerin ve konunun enerjik havasına uygundu. Dozunda kullanılan müzik, izlerken keyif veriyor. Mekân seçimleri de verilmek istenen duygularla oldukça bağlantılı. Dizi için kullanılan ev, evin bulunduğu mahalle ve mahallenin sıcaklığı seyir zevkini artıran etmenler. Ayrıca Güney Kore’deki bazı yerleri de diziye dâhil ederek tanıtmaları başarılı ve takdir edilesi.
Son olarak dizi, çizginin bir tarafında aşkın, diğer tarafında arkadaşlığın olduğu ve izleyiciyi o çizginin bir o tarafına, bir de bu tarafına geçiren bir düzlemde bulunuyor. Kore dizilerindeki alışıldık geleneksel yapıyı olduğu gibi değil, daha modern bir pencereden sunuyor oluşu dizinin bir gençlik işi olmasıyla daha da destekleniyor.
Hem Kore dizisi hem de arkadaş grubu olsun, biraz da eğlenceli olsun diyorsanız tavsiyemdir. İzlemek isteyenler için şimdiden iyi seyirler. 🙂
My First First Love: Belki de Aşk En Yakın Arkadaştır
