Elvis: Bir Dünya Yıldızının Hikayesi
Başrolünde Austin Butler ve Tom Hanks’in olduğu, Elvis Presley’in dram/müzikal türündeki biyografik filmi ‘Elvis’ vizyonda!
Elvis’in incelemesine, film kadar hızlı bir şekilde girmek istiyorum. Öncelikle film başladığı andan itibaren ilk saati çok hızlı geçti. Burada hızlıdan kastım filmin çok güzel olup su gibi akıp gitmesinin aksine olay akışının aşırı hızlı bir şekilde akması. 1 saat içinde yaklaşık 10 yıl geçiyor ve bu 10 yılın içerisinde yaşanan önemli olayların hepsini maksimum 30 saniye falan izleme imkânımız oluyordu. Arka arkaya gelen çekimler birbirinden çok alakasız bir şekilde kurgulanmış. Hızlı ve olay akışından kopmuş çekimler ile filmin ilk yarısı, resmen fragmanını izliyor gibi hissettim. Film içerisinde müzikal bir tarzı da barındırdığı için hızlı bir şekilde akıyor olması belki kulağa güzel geliyor olabilir ama izlediğinizde herkesin aynı şeyi düşüneceğine eminim. Müzikalin ağır bastığı sahnelerde de şarkılarının ritmine göre çekimlerin kesilmesi çok hoş durabilirdi ama bunu genel olarak uygulamamışlar.
Filmin geri kalan saatine geldiğimizde ise şaşırtıcı bir şekilde yavaşlık söz konusu. İlk saatlerinde olayların anlaşılmadan aşırı hızlı geçtiği sahneler yerini aşırı yavaş ve geçmek bilmeyen sahnelere bırakıyor. Filmin başında karakterleri çok fazla tanıma fırsatı verilmeden direkt gelecekten başlayan bir kurgu ile girilmiş. Burada daha çok Tom Hanks’in oynadığı Tom Parker karakteri tanıtılarak yapılan bir giriş söz konusuydu. Filmin biyografik türde olmasından dolayı karakterlerin bu kadar havada bırakılması bana biraz yanlış geldi diyebilirim. Karakterlerin altının daha dolu olduğu bir hikâye ile seyirci karşısına çıkılabilirdi. Filmde en beğendiğim sahne ise, Elvis’in hikâyesi küçüklüğünden başlayarak anlatılsa da karşımıza en net bir şekilde sahnede şarkı söylerken çıkıyor ve ikonik bir şarkıcı haline geldiğini görüyoruz.
Filmde, Elvis’in siyahilerin olduğu bir mahallede büyümesinde ve yaptığı müziğin aslında onların kültürüne ait olduğunun üzerinde çok fazla duruluyor. Elvis’in bu kültüre ait bir şeyi yaparken çok iyi konuma gelebilmesi fakat siyahilerin eğlence sektöründe bile böyle bir konuma gelmelerinin imkânsız kılınması, o dönemde yapılan ırkçılığı açık bir şekilde yansıtıyor. Elvis sahnede şarkısını söylerken filmde paralel kurgu ile aynı anda siyahilerin kendi çaplarında müziklerini sahnelerken gösteriliyor. Bu açıdan filmde ayrımcılığın aksine, siyahilere de çok fazla yer verilmesi yerinde bir gönderme olmuş.
Film teknik açıdan çok fazla eleştirebileceğim veya üzerinde durabileceğim bir film değildi zaten biyografi filmiydi. Hepimizin hayatında en az bir kere dinlemiş olduğu bir sanatçı olan Elvis Presley’in hayatını birebir anlatıyor. Filmde yıldız sistemi kullanılmış, gişe garantilenmek adına Tom Hanks oynatılmış. Başrolde Elvis Presley karakterini canlandıran Austin Butler, çok tanınan bir oyuncu olmasa bile bu rolün hakkını sonuna kadar vermiş. Elvis’in karakteri hakkında hikâyede çok fazla derine inilmese bile Austin Butler, karakteri ekrana muhteşem bir şekilde yansıtmış. Filmin bazı sahnelerinde görüntü kalitesi, filmin ait olduğu dönem olan 1970’lerdeki sinema filmi kalitesinde çekilmiş. Az çok böyle çekimler barındırılması filme ayrı bir hava katmış. Elvis’in gerçek hayattaki sahne kostümlerinden, hayatının sonlarına yaklaştıkça almış olduğu kiloya kadar çok başarılı bir iş ortaya koyulmuş ve filmin sonlarında gerçekten Elvis’in hayatından kesitler koymaları bence güzel düşünülmüş.
Film yaklaşık 2 buçuk saatti ve bu kadar uzatılmasının gereksiz olduğunu düşünüyorum. Ben Elvis Presley’i ve yaptığı müziği sevdiğim için sinemada izlemek istedim fakat gittiğim salon bomboştu. Filmin biyografik film olması nedeniyle zaten yüksek bir gişe yapacağını düşünmüyordum ama umarım emeklerinin karşılıklarını alacakları kadar bir gişe yapar. Elvis Presley’in hayatını merak etmiyorsanız bile bence Austin Butler’ın performansı için kesinlikle izlenilebilir bir film.
Elvis: Bir Dünya Yıldızının Hikayesi
