Anasayfa İncelemelerFilm İncelemeleri Spiderhead: Gerçeğe Dönüş

Spiderhead: Gerçeğe Dönüş

Yazar: Aybike Tekeli

Spiderhead: Gerçeğe Dönüş

Spiderhead filmi, George Saunders’ın distopik kısa hikâyesine dayanıyor. Bilim kurgu türünde olan film, 17 Haziran 2022’de Netflix’te yayınlanmaya başlamıştır. Filmin başrolünü, Chris Hemsworth (Steve Abnesti), Miles Teller (Jeff) ve Jurnee Smollet-Bell (Rachel) paylaşıyor. Senaristliğini Rhett Reese ve Paul Wernick’in yaptığı Spiderhead’in yönetmen koltuğunda ise Joseph Kosinski’yi görüyoruz.

Spiderhead, hapishanedeki mahkumların rahat ve güzel bir ortam sunarak cezalarını kısaltma vaadiyle denek olarak kullanılmalarını anlatıyor. Okyanusun ortasındaki adada kapalı bir tesiste duygu değiştirici ilaçlar kalçalarının üst kısmından mahkumlara uygulanıyor. Açlık, korku, mutluluk ve aşk gibi birçok farklı duygu değişimlerinin gözlemlendiği ve etik unsurlar hiçe sayılarak yapılan proje ilaç şirketinin sahibi ve manipüle yeteneği üst seviyede olan Steve tarafından raporlanıyor. Tıbbi deneyin uygulandığı iki mahkûm aldıkları ilaçtan sonra yaşadıkları duygu değişimlerinden şüphelenirler ve bu işten kurtulmaya çalışırlar.

Distopik hikâyeye dayanan Spiderhead filmi, mahkumların tutuldukları alan ve yapılan deneylerle geleceğe veya şu ana karşı bir sistem eleştirisi mi diye düşündürmedi değil. Yaşadığımız dönemde ve geçmişimizde tıbbi ilaçlar, kozmetik ürünler, kıyafetler ve daha bir sürü alanda hayvanları kapalı bir alanda tutup üzerlerinde deneyler yapıyorlar. Deney yaptıkları odada televizyon izler gibi mahkumlar izleniyor ve mahkûmlar sadece Steve’in sesini duyabiliyor. İçeriden ayna görüntüsü veren camda yaşadıkları duyguda kendileriyle de göz göze gelmesini sağlıyor. Bu durumda filmden bağımsız olarak aslında insanın yaşadığı duyguları gözlerinde görmesi beynine şimşek çakmasını sağlıyor. Filmde bazı mahkumlar yaşadıkları duygu değişimlerine dayanamayıp intihar ediyor ve Steve oldukça sağlıksız ve sapıkça olan bu deneyleri neşeyle karşılıyor. Normal hayata dönersek yapılan deneylerde birçok hayvanın da canına katledilip doğasıyla oynanıyor ve bu dış kesime yani bizlere romantik bir dille aktarılıyor. Filmde mahkumlar etkisinde oldukları ilaçlar sayesinde farkında olmadan her türlü durumu onaylıyorlar. Steve dünyaya iyilik yaptığını ve şu an çizgiyi geçtiklerini düşünen stajyerine, “çizgileri aşma konusunda endişelenme zamanı çok önceydi” diyerek bu deneyi nasıl sapkınlıkla yaptığını da gösteriyor.

Filmde en çok etkilendiğim sahne final sahnesi olabilir. Deneyden sonraki duygu durumundan şüphelenen iki mahkûm Jeff ve Rachel o alandan kaçmaya çalışırlar bu sırada Steve’i de şikâyet etmişlerdir. İlaçların etkisinde olan Steve duygu değişimleriyle helikoptere binerek kaçmaya çalışır. O sırada helikopter bir dağa çarpar ve patlar. Patlamayı gören Jeff ve Rachel anlık duraksamadan sonra gözlerinden yaşlar gelirken gülmeye başlarlar. Onlar için her şeyin bitişi ve yeni hayatlarının başlamasıydı o an. Düşüncelerini ve duygularını mahveden ve nefret ettikleri insanın ölmesi ile özgürlüklerine kavuşması sadece birkaç dakika içerisinde olmuştur.

Filmin teknik detaylarına bakacak olursak çekimleri bir stüdyoda ve greenscreen kullanarak yapmamışlar. Genelde bilim kurgu filmlerinde stüdyo çekim kullanırlar ve yapaylık göz önüne gelir. Spiderhead filminde kullanılmaması canlılık katmış. Mekân olarak okyanusun ortasındaki bir adada geçiyor. Adada betondan geniş pencereleri olan bir tesis bulunuyor. Tesisin iç ve dış alan rengi, kullanılan kostümler ve içerideki sistemle tam bir bilim kurgu filmi izlediğiniz hissiyatını veriyor. Film aslında hepimizin de alışkın olduğu Amerikan bilim kurgusu tarzında. Amerikan filmlerine göre aksiyon az seviyede tutulmuş. Film müziği olarak genelde 70 ve 80’lerin şarkıları kullanılmıştır. İnsanın içine enerji katan şarkılar filmi ayakta tutmayı bence başarmış. Film genel olarak ışıksal anlamda çok patlama olmadan sakinliğini ve duruluğunu koruyarak devam etmiş.

Filmi izlerken çok keyif aldığımı söyleyemem çünkü 2022 yılında değil de sanki 2010 yılında çekilmiş gibiydi. İsmini ve konusunu duyduğumda heyecanlanmıştım çünkü Netflix’in tarzını hepimiz biliyoruz. İzlediğim sahneler ile kafamda canlanan ütopik sahneler arasında bir uçurum var. İzlemeye alışkın olduğumuz tarzda bir film olmuş.

Spiderhead: Gerçeğe Dönüş

Bunlar da ilginizi çekebilir

Yorum Yap

Bu internet sitesinde, kullanıcı deneyimini geliştirmek ve internet sitesinin verimli çalışmasını sağlamak amacıyla çerezler kullanılmaktadır. Bu internet sitesini kullanarak bu çerezlerin kullanılmasını kabul etmiş olursunuz. Kabul Et Daha Fazlası...