Bullet Train Explosion: Sahte Normallik
23 Nisan’da Netflix platformunda yayına giren filmimiz Bullet Train Explosion, adının da çağrıştırdığı gibi heyecan ve gerilim dolu. Filmde bir yandan bu heyecana ve gerilime kapılırken, diğer yandan insanlığın içinde yatan gerçek yüz gözler önüne seriliyor. 2 saat 17 dakika olarak bizlere sunulan film, fazlaca duygu ve aslında var olduğunu bildiğimiz, daha medeni olmayan tarafımızı bizlere gösteriyor. Film süresi ilk bakışta bana uzun gelmişti; ancak bir oturuşta izleyebileceğiniz bir yapım olduğunu söylemek isterim. Gözünüz korkmasın yani. 🙂
Bir diğer detay ise filmin aslında günümüze uyarlanmış olması. Bu filmin ilk versiyonu 1975 yılında Super Express 109 ismiyle yayımlanmış. Bazı detaylar değişmiş olsa da konu temelde aynı. Ayrıca, kült bir film olarak da kabul ediliyor.
Filmle ilgili biraz daha detaya girelim. İlk olarak oyunculuklara değinmek isterim. Gayet doğal ve Japon kültürünü yansıtan bir oyunculuk sergilendiğini söyleyerek başlayayım. Japonların kuralları, kültürü ve iş disiplinleri aynen yansıtılmış diyebilirim. Ancak oyuncu kadrosunda tanıdık yüzlere pek rastlayamadım. Oyuncu kadrosunda Tsuyoshi Kusanagi, Hana Toyoshima, Rena Nōnen, Takumi Saito ve Kanata Hosoda gibi isimler yer alıyor.
Konu bakımından biraz zayıf gibi görünse de filmi izleyince aslında konunun daha derin işlendiğini fark ediyorsunuz. Kısaca anlatayım: Hız trenine bir terörist tarafından -öyle zannediliyor- yerleştirilen bombalarla yolculuk eden yolcular ve mürettebat, bir süre sonra yetkililerin aranmasıyla trende bomba olduğunu öğrenirler. Teröristin ilk talebi 1 milyar yen toplanması ve kendisine verilmesidir. Ancak ne terörist sandığımız kişi odur ne de bu olayın altında yatan gerçek sebep budur. Konu bu şekilde verilmiş olsa da, filmin içeriğinde daha fazla anlam ve heyecan bulacağınıza eminim.
İlk bakışta yüzeysel gibi başlasa da, karakterleriyle ve anlatılan hikâyeleriyle kendinizi içinde bulabileceğiniz, insani yönü vurgulayan bir yapım olduğunu düşünüyorum. Filmde Takaichi’nin sergilediği duruş ne kadar cesaret verici ve saygıdeğer olsa da, içinde yaşadığı fırtınaları ve sakin kalma duygusunu koruyabilmesi takdire şayandı. Tam bir profesyonel gibi davrandı – ta ki son ana kadar. İnsanoğlunun içindeki çaresizlik duygusu onu bir anda esir alana dek.
Başrollerden biri olan Onodera’nın içindeki karanlık, ailesiyle ilgili duyguları ve yaşanmışlıkları da dikkate değer. Bir liseli olması ve küçük yaşta annesini kaybetmiş olması, içindeki karanlığın ve negatifliğin büyümesine neden olmuş. Ailesinden geriye yalnızca babası kalmış – ki babasının ciddi mental sorunları olduğunu düşünüyorum – ve karakter olarak bir çocuğu büyütmek için iyi bir rol model değil.
– SPOILER ALERT!-
Terörist sanılan kişi aslında Onodera’dır ve bombalama olayının temel sebebi, babasına duyduğu nefret ve geçmişte yaşanan olaylardır.
Filmde şu kısım dikkatimi çok çekti: Onodera, babasıyla konuşurken sanki bir üst mevkideki meslektaşıyla konuşuyor gibiydi. Elbette, bir aile bireyi olarak baba figürüne saygı duyulmalı; ancak iletişim bir askerî disiplin gibi olmamalı. Buradan şu çıkarımı da yapabiliriz: Baba karakteri, kendi gibi bir insan yetiştirmeye çalışıyor. Ancak kendi kusurlarını gidermek için bir çocuğu kullanamazsın.
İnsanların, hayatlarında var ettikleri sahte versiyonlarını normalleştirmeleri ve en küçük bir pürüzde bu sahte kimliklerinden sıyrılarak gerçek yüzlerini ortaya koymaları, filmde oldukça gerçekçi bir şekilde işlenmiş. Bazı kararlarımızın hayatımızdaki önemini hatırlatıyor. Ve en önemlisi, insanın çaresizlik anında yaptığı seçimlerin ne denli büyük sonuçlar doğurabileceğini gösteriyor.
Genel bir çerçevede toparlayacak olursam, filmi akıcı ve verdiği mesaj açısından oldukça başarılı buldum. Yönetmen Shinji Higuchi’nin, bu hikâyeyi 1975’ten günümüz modernizmine ve dinamizmine uyarlamasıyla ortaya gayet etkileyici bir yapım çıkmış. Ana fikir, oyunculuklar ve anlatım biçimi gayet yerinde ve abartısız. Eğer heyecan ve gerilim arıyorsanız, bir oturuşta izleyebileceğiniz bu filmi kesinlikle öneririm. Şimdiden iyi seyirler!
Bullet Train Explosion: Sahte Normallik
