-Bu Yazı Spoiler İçermemektedir-
Senaryo yazarlığı konusunda ustalaşmış Charlie Kaufman’ın 3. yönetmenlik deneyimi olan ve Iain Reid’in aynı isimli kitabından uyarladığı I’m Thinking of Endings 4 Eylül itibariyle Netflix’teki yerini aldı.
Kitabı film sayesinde tanımış ve henüz okumamış biri olarak bu güzel filmi sadece sinemaya olan bakış açımla birlikte yazacağım konusunda öncelikle sizi uyarmalıyım.
I am Thinking of Ending Things.. ya da Türkçe adıyla “her şeyi bitirmeyi düşünüyorum”. Bize veda etmiş güzel olan her şeye karşı bir mektuplaşma biçimi gibi. Var olan şeyler yok oluyor, yok olmasını istediğimiz şeyler ise bir şekilde hayatımızda var olmaya devam etmeli sanki. Her şeyi bitirmeyi düşünüyor ve düşünüyoruz fakat her şeye veda edebilmek ise çok zor.
Huzurlu olurken yer yer fazlasıyla sıkıcılaşmaya çalıştığı ve bunların kasıtlı olarak yapıldığı film, yarattığı atmosferiyle olabildiğince uyumlu. Diyalogların temiz oluşu, senaryoda gerçekten oracıkta bulunması gereken doğru yerlere yerleştirilmesi ise harika. Fakat tüm bu güzelliğe adım atmadan önce biraz zihnimizi dinlendirmek gerek açıkçası. Çünkü eninde sonunda sizi içine alıp film size veda edene ve veda ettikten sonra diyaloglarının muhteşemliği sebebiyle derin düşüncelere sokuyor.
Karakterler birbirinden itici olurken onları canlandıran oyuncular korkutucu derecede iyi performanslar sunuyor. I’m Thinking of Ending Things, Charlie Kaufman yönetmenliğinde hikaye, karakter gelişimi, senaryo ve sinematografi gibi güzel bir filmin iyi olması gereken her konuda kendisini fazlasıyla zorluyor.
Film, duvarları yıkan farklı bir havası olduğu gibi zaman zaman çok sevdiğim A Christmas Carol öyküsünün modern bir uyarlamasını da bir nevi andırıyor. Karakterimiz her şeyden öylesine bıkmış bir durumda ki sorguladıkça kendisiyle birlikte izleyicisini de boğmaya çalışıyor. Filmin izleyiciye geçirmek istediği tüm düşünceler, diyaloglar ve duygular hem yönetmenin hem de kahramanımızın aktarmayı istediği şekilde birebir aktarılıyor.
Kısacası I’m Thinking of Endings izlemesi fazlasıyla zor bir film. Yapmayı istediği şeyler seyircisine geçirmekte zorlanırsa ortaya tehlikeli yorumlamaların da çıkacağı bir yapım halini alıyor.
Ve ben bütün bu dinginliğin içinde büyük bir huzurla derin kıyılarında boğulup nefes almakta zorluklar çektim. Saatler, günler, haftalar geçtikçe de etkisinin artacağı aşikar. Yılın en iyi filmi demeyi çok isterim ama izleyeceğimiz daha güzel filmlerin de olabileceğine inancım tam.
I’m Thinking of Ending Things ödül sezonundaki bütün güzel filmleri de gördükten sonra bu yıl izlediğim en iyi filmler arasında yerini rahatlıkla alacaktır.