Animals: Cehennemde Bir Gece

663

Animals: Cehennemde Bir Gece

Başrolünde; filmdeki performansını gördükten sonra isminden bolca söz ettireceğini düşündüğüm Soufiane Chilah’ın bulunduğu, yönetmen koltuğunda ise önceden “Into the Night” dizisinin üç bölümünü yönetmiş olan Nabil Ben Yadir’in oturduğu “Animals“ı ön gösteriminde izleme fırsatı buldum.

Müslüman ve eşcinsel bir genç olan Brahim, annesinin doğum gününde ailesine eşcinsel olduğunu açıklamayı planlıyordur. Fakat bu durumu önceden öğrenen bazı aile üyelerinin tutumlarını görünce sırrını ailesiyle paylaşmaktan vazgeçer. O akşam gittiği barın önünde bir kadını rahatsız eden 4 adamın arabasına sebebini anlayamadığımız bir şekilde binen Brahim, onlara yine sebebi anlaşılmaz bir şekilde eşcinsel olduğunu açıklar ve o gece, hayatının en kötü ve son gecesi olur.

İlgi çekici ve rahatsız edici bir konuya sahip olmasına karşın, yazılan senaryonun konunun altında ezildiğini düşünüyorum. Brahim, kesinlikle üç boyutlu bir karakter olmamış. Kendisi hakkında tek bildiğimiz tek şey müslüman aileden gelen eşcinsel bir genç olmanın baskısını yaşaması ve iyi yürekliliği. Bu kadar. Aldığı kararlardaki motivasyon seyirciye geçmiyor. Mesela, neden tehlikeli olduğu belli olan dört tane yabancının olduğu o arabaya binip eşcinsel olduğunu söyledi? Ailesine açıklayamamasını o şekilde mi telafi etmeye çalıştı kendince? Maalesef ki filmi şekillendiren bu kararı nasıl aldığını anlamak çok güç. Bu da filmin kalan yarısının tam potansiyeline erişmesini engelliyor. Caniler de her ne kadar bir tanesine boyut katılmaya çalışılsa da bana göre iki boyutlu kalmış, ama gerçek olay da sebepsiz bir nefret suçu olduğu için bu karakterlerin motivasyonunu bilmememiz daha iyi olmuş (Keşke aralarından birisinin motivasyonuna az da olsa değinilmeseydi).

Film hakkında bir diğer sevmediğim şey ise (bunu sevecekler de olacak) filmin üçüncü kısmı. Neden Brahim’e ne olduğunu açıklamak, katillerin sonunu göstermek gibi seçenekler varken faillerden birisinin olaydan sonraki gününü anlatırsın ki? Biliyorum, bu anlatılan günde o olayda bulunmasının çoğu sebebi ve Brahim ile olan bağı açıklanıyor ama böylesi korkunç bir olayda yer almış birisinin motivasyonunu öğrenmemiz ne işe yarar ki? İlla ki canilerle ilgili bir şey öğreneceksek de bence bu onları bir arada tutanın ne olduğu ve olay sonrası olanlar olmalıydı. Filmde gördüğümüz kadarıyla sürekli birbiriyle aksileşen, sürekli aralarında tatsızlık çıkan bir grup. Peki nasıl hala bir aradalar? Birlikte cinayet işlemeyi nasıl göze alıyorlar? Eğer gerçek olay gibi öldürme amaçları yoksa, Brahim’in öldüğünü öğrendikten sonra neler oldu? Gerçi şöyle bir sorun da var, caniler Brahim’i dövüp bıraktıktan sonra Brahim’e ne olduğunu asla öğrenemiyoruz. Tek gördüğümüz şey aralarındaki en genç olanın (ki filmde kendisine “Bebek Şirin” şeklinde hitap ediyor arkadaşları) olay sonrasındaki gün neler yaşadığı. Önceden de dediğim gibi bu “sebepsiz nefret suçu” temasını dağıtmış ve gereksiz olmuş, sanki orta metraj bir filmi uzatmak için yamalanmış gibi.

Senaryo açısından bahsettiğim kusurlara sahip filmin teknik yönüne gelince ise basit görünse bile oldukça iyi düşünülmüş ve uygulanmış bir film karşılıyor bizi. Çoğunlukla plan sekanslardan oluşan filmin 4:3 görüntü formatında çekilmesi bence çok yerinde bir tercih olmuş. Filmin ilk saniyesinden son saniyesine kadar olan “sıkışmışlık” hissini seyirciye geçirmede oldukça önemli bir unsur olmuş bu karar. Ayrıca, takip kamerası kullanılması da seyirciyi seyirci olmaktan çıkarıp oradaymış gibi hissettiriyor. Brahim’in eziyete uğradığı sahneyi filmin bir sahnesi gibi çekmek yerine canilerin telefonuyla çekilmiş videolar şeklinde vermek de bence dahiyane bir fikirdi ve aktörlerin muhteşem oyunculuklarıyla birlikte gerçek bir snuff filmi intibası uyandırmış. Bu haliyle bile izlemesi bu kadar zor ve korkutucuyken Brahim daha iyi yazılmış bir karakter olsaydı nasıl hissettirirdi tahmin bile edemiyorum.

Başlangıçta da dediğim gibi; Soufiane Chilah, kendisine yazılan rolü layığıyla canlandırmış ve ileride adından bolca bahsettireceğini düşünüyorum. 4 caniyi canlandıranlar da rollerinde oldukça başarılılardı, hiçbirinin önceden başka bir işte yer almamış olması fazlasıyla şaşırtıcı.

Uzun lafın kısası harika seçimlerle dolu olmasına rağmen senaryosundaki noksanlıklardan ötürü bir “başyapıt” olabilecekken sadece vasatın üstü olabilmiş bir yapım “Animals”. Bu yüzden filme puanım 10 üzerinden 6.

Animals: Cehennemde Bir Gece